Porębiańska szlachta

To jest dzielnica z przyszłością, chociaż mocno zaniedbana, jeśli chodzi o wymogi cywilizacyjne: wodociągi, kanalizację, ulice i chodniki - mówi Antoni Węgrzyn, przewodniczący zarządu osiedla Poręba Mała. - Jestem jednak przekonany, że za kilka lat w naszej Porębie ludzie będą się dobrze czuć i coraz więcej mieszkańców miasta będzie się tutaj przenosić. Te uwagi poczynił przewodniczący Węgrzyn podczas noworocznego spotkania. W Szkole Podstawowej nr 17 im. Kurierów Sądeckich w Nowym Sączu, na spotkanie zaproszono seniorów z tej dzielnicy, osoby które mieszkają tutaj z dziada pradziada. Na użytek dziennikarski nazwaliśmy ich szlachtą porębiańską, gdyż emanowała z nich godność i powaga. Dzielnica jest na obrzeżach miasta na poły miejsko-wiejska, ale bez obrazy. Tutaj przemawia historia, biorąc choćby pod uwagę, że szkoła liczy sobie 104 lata. Dla seniorów dziatwa szkolna pod opieką Lucyny Drąg, Haliny Góreckiej, Katarzyny Gryzło i dyrektor Mieczysławy Nieć przygotowała porywający spektakl jasełkowy. - Nie kryłem łez wzruszenia - powiedział nam Czesław Tarczyński. - Mój wnuk Dawid sprawił mi wiele radości występując w jasełkach. Ksiądz Marek Kostrzewa po tym wspaniałym spektaklu podjął się roli przewodnika duchowego dając hasło do łamania się opłatkiem. Zaproszeni goście z magistratu pobieżyli z życzeniami i dobrym słowem. Wśród nich byli prezydent Józef Antoni Wiktor, przewodniczący Rady Miasta Jacek Chronowski, radni Tadeusz Nowak, Andrzej Ślusarek i Jan Opiło. - Obiecałem mieszkańcom dzielnicy, że w najbliższych latach powinny się skończyć ich kłopoty związane choćby z brakiem wody - mówi Jacek Chronowski. - Nie mogą się czuć jak obywatele miasta gorszej kategorii. Życzenia dobrego roku co jakiś czas przerywały słowa kolędy w wykonaniu szkolnej dziatwy. Sympatyczna atmosfera zapanowała, kiedy wkroczyła z koncertem również kapela muzyków w składzie Władysław Szkarłat z trąbką, Andrzej Kwoka z klarnetem i Marian Borek z akordeonem. Zaproszeni seniorzy nie kryli wzruszenia ciesząc się z przeżywanej radosnej chwili, bo wielu żyje w samotności nie mając zbyt wielu powodów do radości.

- W tym zwariowanym świecie nie możemy zapominać o takich osobach - powiedzieli nam Andrzej Ślusarek i Tadeusz Nowak. - Radni nie powinni żyć tylko sprawami budżetu, rozliczeń i kłótni politycznych, ale winni się również pochylać nad losem starszych osób. Dlatego jesteśmy pełen uznania dla organizatorów takich właśnie spotkań. Nie tylko z okazji nowego roku.