Przed restauracją Hawana w Krynicy wiszą nazwiska informatorów SB

Od poniedziałku w Krynicy mówi się tylko o jednym - na tablicy Komisji Zakładowej "Solidarności" Uzdrowiska Krynica-Żegiestów koło restauracji Hawana zawisła lista 10 informatorów SB. Nazwiska dostał z krakowskiego IPN Władysław Ryba. Dzisiaj ma się pojawić reszta nazwisk. Na wniosek starszego pana (rocznik 1929) Instytut ujawnił mu 33 nazwiska tajnych współpracowników (TW) i tzw. kontaktów operacyjnych (KO), przewijających się w aktach esbeckiej operacji o kryptonimie "Zbieg".

257 stron akt
Ryba we wrześniu 1980 r. zakładał związk w spółdzielni Postęp (dzisiaj Muszynianka), był delegatem na I zjazd "Solidarności" i członkiem Zarządu Regionu Małopolska. Esbecy chcieli go internować, ale nie wiedzieli, że 13 grudnia 1981 r. Ryba był w Lądku Zdroju. Po powrocie do Krynicy zaczął się ukrywać, ujawnił się dopiero po ponad roku. Przez 13 miesięcy SB bezskutecznie ścigała Rybę. Akta
operacji "Zbieg" liczą 257 stron. Część osób z listy informatorów bezpieki zmarła, niektórzy wiodą spokojne życie emerytów. Jednak kilka nazwisk zelektryzowało mieszkańców Krynicy. Przy nazwisku proboszcza Muszyny ks. Józefa Wierzbickiego, zakwalifikowanego przez IPN jako TW "Wierzba", ludzie z niedowierzaniem kręcą głową. Wrażenie robi też KO "Michał" - pod tym pseudonimem miał się ukrywać obecny wiceprezes krynickiego Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Roman Burda.

To boli
Ks. Wierzbicki w 1982 r. pracował w parafii w Tyliczu. Teraz jest proboszczem parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Muszynie i kanonikiem honorowym Nowosądeckiej Kapituły Kolegiackiej. - Mogę milion razy figurować w papierach pana Ryby, nawet dwa miliony, ale ja pana Ryby w ogóle nie znam, więc jak mogłem na niego donosić? - denerwuje się ks. Wierzbicki. - Jeżeli ksiądz biskup mnie zawezwie, to powiem, jak to było i wspólnie ustalimy sposób postępowana wtej sprawie. To boli! Ksiądz nie ma sobie nic do zarzucenia. Mówi, że nie był kapusiem SB. - Teraz tylko wiem, co znaczy posądzenie niewinnego człowieka i jaką wartość mają informacje z IPN. Powinni się zastanowić, co robią! - wybucha. Sprzed ćwierćwiecza przypomina sobie jeden szczegół. - Tak prosiłem o paszport na wyjazd do Ziemi Świetej, to mi odmówiono i tak wyglądała moja "współpraca" z SB. Człowiek tyle wycierpiał, Boże słodki...

Może nikt nie ucierpiał?
Roman Burda nie był wczoraj zaskoczony telefonem z "Gazety Krakowskiej". Już wiedział o tablicy pod Hawaną. - Cóż mogę powiedzieć, komentować - zastanawia się wiceprezes największej spółki komunalnej pod Górą Parkową. - Minęło tyle lat, byłem w innej sytuacji życiowej, pracowałem jako kierownik wydziału budownictwa w Urzędzie Miasta. Oni robili to oficjalnie, esbecy przychodzili do mnie i wypytywali o różne rzeczy, takie były czasy. Burda nie przypomina sobie, żeby rozmawiał ze "smutnymi panami" o Rybie. - Przykro mi w tej chwili. Mam nadzieję, że nikomu nie zaszkodziłem. Burda boi się, jak rodzina zniesie nowiny. - Dzisiaj te rozmowy z SB mogą się wydawać naganne, ale człowiek wtedy nie zdawał sobie sprawy, że po latach tak to zostanie ocenione - ubolewa. Twierdzi, że nie pisał żadnych meldunków, nie podpisał zobowiązania, nie należał też do partii, aRybę znał słabo, choćby zracji sporej różnicy wieku. Władysław Ryba jest jednak nieugięty. - Ujawnię wszystkich informatorów. Nie oszczędziłem nawet byłego członka naszej rodziny - mówi twardo.